Με λόγο απλό, καίριο, διαυγή και με τον χαρακτηριστικό μειλίχιο τρόπο του ο Στάνισλαφ Γκροφ μιλάει για μια κοσμογονική αλλαγή που βρίσκεται ήδη εν εξελίξει και την οποία κανένα τείχος, κανένας στρατός, καμία αστυνομία, καμία μηχανή λογοκρισίας, κανένας αυτόκλητος «σωτήρας» δεν μπορεί να σταματήσει. Ο Στάνισλαφ Γκροφ μιλάει για την ενοποίηση του συλλογικού ασυνείδητου σε πλανητικό επίπεδο και τους ασύλληπτους μετασχηματισμούς που εκείνη (θα) επιφέρει.
Αν μου επιτρέπεται, ας συμπληρώσω κάτι: όποιος άνθρωπος έχει φτάσει από εκατό δρόμους στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου, στα όρια της σιγής –για να θυμηθούμε το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη– γνωρίζει (ή έστω υποψιάζεται) ότι τούτο το σκοτεινό μονοπάτι, που λίγοι τολμούν ακόμα να διαβούν, είναι η βασιλική οδός της «ουτοπίας» του 21ου αιώνα, εκείνη που μπορεί να οδηγήσει σε έναν άλλο χρόνο ο οποίος θα υπερβεί τη γραμμική αντίληψη των (πατριαρχικών) μονοθεϊσμών καθώς και την αβάσταχτη μέγκενη του καπιταλισμού.
ίσως